۱۳۸۸ فروردین ۱۵, شنبه

چقدر سخته

سخته تو چشماي كسي كه تموم عشقت رو ازت گرفته و به جاش يه زخم هميشگي به قلبت هديه داده زل بزني و به جاي اين كه لبريز از كينه و نفرت بشي،حس كني هنوزم دوسش داري!
چقدر سخته دلت بخواد سرتو باز به ديوار تكيه بدي كه يك باره زير آوار غرورش همه ي وجودت له بشه!
چقدر سخته وقتي پشتت بهشه دونه هاي اشك صورتت رو خيس كنه اما مجبور باشي بخندي تا نفهمه هنوز دوسش داري...

۱ نظر: